Kiezen voor een implantaat of een brug

Wanneer u een enkele tand of kies mist, kan er voor gekozen worden om een brug of een implantaat met kroon te plaatsen.

Een brug bestaat uit een kunsttand/kies en twee of meer kronen. Deze kronen worden verankerd aan twee of meer aangrenzende natuurlijke tanden/kiezen. De brug omspant dus de lege ruimte waar de tand of kies ontbreekt. De brug wordt met behulp van cement vastgezet en is door de patiënt zelf niet te verwijderen.

Eerst worden de tanden en kiezen, waar de brug aan verankerd wordt, bijgeslepen en gereedgemaakt om de brug op te plaatsen. Wanneer het nodig is, zal dit onder plaatselijke verdoving plaatsvinden. Vervolgens wordt er een afdruk gemaakt van de geslepen tanden of kiezen en het gat. Een tandtechnicus gebruikt de afdruk om een passende brug te maken. Bij het plaatsen van de brug wordt deze eerst gepast en daarna vastgemaakt met een speciaal daarvoor bestemd cement.

De vergoeding varieert per verzekering. In de polis van uw ziektekostenverzekering staat op welke vergoedingen u recht heeft.

Een implantaat kan het best vergeleken worden met een kunstwortel. Implantaten worden gemaakt van een lichaamsvriendelijk materiaal, zoals titanium en ze zien er uit als een soort schroef. Soms zijn implantaten voorzien van een keramische laag. Een implantaat vervangt een afwezige tandwortel en wordt in de kaak ingebracht. Het implantaat biedt houvast voor een kroon, brug, plaat- of frameprothese of een overkappingsprothese (klikgebit). Bij het ontbreken van één tand of kies plaatst de implantoloog op het implantaat een kroon van metaal of keramiek.

In principe kan bij iedereen vanaf ongeveer achttien jaar (met een volgroeid kaakbot) een implantaat worden geplaatst. Wel is er voldoende kaakbot nodig om een implantaat te kunnen plaatsen. Daarnaast moet het kaakbot gezond zijn. Wanneer de patiënt nog eigen tanden en kiezen heeft, is het verder van belang dat het tandvlees hieromheen gezond is. Als dit niet zo is, moet daar eerst iets aan gedaan worden. Ten slotte moet de patiënt bereid zijn de aangebrachte voorzieningen goed te onderhouden.

Onder plaatselijke verdoving wordt het implantaat in het kaakbot geplaatst. Hiervoor wordt eerst het tandvlees op de plek waar het implantaat moet komen losgemaakt, zodat het kaakbot zichtbaar wordt. Vervolgens wordt een gaatje in het kaakbot geboord waarin het implantaat geschroefd of getikt wordt. Het tandvlees wordt daarna weer gehecht. In de daaropvolgende 2 tot 6 maanden hecht het kaakbot zich aan het implantaat (osseointegratie) en ontstaat het stevige fundament voor de toekomstige tand of kies.

De kans van slagen van een implantaatoperatie is zeer groot. Goed onderzoek vooraf maakt de kans op complicaties of mislukkingen minimaal. Het komt een enkele keer voor dat een implantaat niet vastgroeit en moet worden verwijderd. De kans hierop wordt groter wanneer de patiënt rookt of overmatig drinkt.

Een kroon op een implantaat is niet opgenomen in de basisverzekering. De behandeling wordt, afhankelijk van de polisvoorwaarden, gedeeltelijk vergoed uit een aanvullende tandartsverzekering. De behandeling moet wel eerst worden aangevraagd bij de verzekeraar. Pas na goedkeuring van de zorgverzekeraar, het opstellen van de kostenbegroting en behandelplan en de handtekening van de patiënt onder de kostenbegroting en het behandelplan, vindt de behandeling plaats.

In sommige gevallen wordt bijna alles vergoed. Bijvoorbeeld wanneer de patiënt volledig tandeloos is of een kunstgebit draagt dat niet meer goed past en los zit in de mond. De behandeling wordt dan, op een kleine eigen bijdrage na, door de zorgverzekeraar vergoed.

Bij het vervangen van één ontbrekend element kan er dus een keus gemaakt worden tussen een brug of een solitair implantaat met kroon. Beide oplossingen hebben hun voor- en nadelen.

• Een relatief kort behandeltraject (ongeveer twee tot vier weken)


• Relatief goedkoper dan een implantaat. De kosten voor een brug hangen af van de soort brug en het aantal tanden en kiezen dat moet worden vervangen. Voor een 3-delige brug bedragen de kosten ongeveer 1100 tot 1500 euro.


• Er is geen operatieve ingreep nodig.


• Op plaatsen waar te weinig bot aanwezig is voor een implantaat, kan een brug een makkelijkere oplossing zijn dan een uitgebreide botherstel operatie.

• Er wordt geslepen in naastgelegen elementen wat op lange termijn schadelijk is.


• Gezond tandweefsel wordt onnodig aangetast.


• Het is moeilijk om de achterste kiezen te vervangen.


• Mogelijk botverlies, waardoor problemen kunnen ontstaan.


• De brug kan loslaten waardoor er reparatiekosten bovenop het oorspronkelijke kostenplaatje komen.

• De behandeling beperkt zich alleen tot waar het probleem zich voor doet. Gezond tandweefsel wordt zo niet onnodig aangetast en onbeschadigde buurtanden/kiezen hoeven niet geslepen te worden. Hierdoor behouden deze hun natuurlijke sterkte, kleur en vorm.


• De achterste kiezen kunnen goed vervangen worden. Er hoeven geen zwevende brugdelen met ongunstige krachten gebruikt te worden.


• Het is een lange termijn oplossing. Een implantaat kan levenslang meegaan, mits het goed onderhouden wordt.


• Het kaakbot wordt behouden. Doordat het implantaat de functie overneemt van de vroegere wortel, zal het kaakbot nauwelijks slinken.

• De kosten van een kroon op een implantaat vallen hoger uit dan bij een brugconstructie. Deze kosten bedragen meestal ca. 1900 tot 2500 euro. Het is moeilijk om nauwkeurige tarieven te noemen, omdat de kosten afhangen van de kwaliteit en volume van het kaakbot, het type implantaat dat wordt gebruikt, het type opzetstuk en het type kroon.


• Het behandeltraject duur enkele maanden.


• Bij veel botverlies in de kaak kunnen extra operatieve ingrepen nodig zijn.

Hoewel een implantaat in het begin hoge kosten met zich meebrengt, is het op lange termijn voor de zorgconsument een goede investering. De uitgaven voor bruggen zijn in eerste instantie vaak lager dan voor implantanten, maar de gezonde tanden en kiezen moeten hiervoor aangepast worden, wat op langere termijn voor extra kosten zal leiden. Implantaten bieden een duurzaam en financieel verantwoorde behandelwijze voor missende gebitselementen.

Voor verzekeraars is het aantrekkelijker om een implantaat te vergoeden dan een brug. Bruggen worden vaak na ca. 12-15 jaar weer vervangen, terwijl implantaten levenslang mee kunnen gaan. Het kosten-baten plaatje valt dus positief uit voor een implantaat.

Wanneer het financieel mogelijk is, raad ook Tandart het plaatsen van een implantaat aan. Als u van uw tandarts vernomen heeft dat u het beste implantaten kunt nemen, maakt u een consultatie afspraak bij een implantoloog. Uw implantoloog kan dan aan de hand van uw mondsituatie een begroting maken. Deze begroting kunt u daarna voorleggen aan uw verzekeraar, die dan duidelijkheid kan verschaffen over de vergoeding.